1980 yılı öncesi döviz bulundurmak suçtu. Öyle ki döviz bulunduran bulundurduğu dövizin menşeini ispat edemediği takdirde döviz kaçakçılığına muhatap oluyordu. 1980 yılı sonrası 1567 Sayılı Türk Parasını Koruma Kanunu ve buna bağlı olarak yürürlüğe giren 32. Sayılı Kambiyo Kararları ile döviz serbest bırakıldı.

Söz konusu kararlarda önemli bir madde vardı “Dövizin Menşei Araştırılmaz…” diye.

Aslında Amerikan Emperyalizmi doları dünyada sömürge aracı olarak kullandı. Daha ötesi bizzat Kur’anın “Allah ile Aldatmak “ diye mesaj verdiği büyük zulmü onlar dolar ile yaptı. Üstelik doların üzerinde yazan “In Gow We Trust!” sözü bunun en önemli deliliydi. Bu sözün manası: “Allah’a Güvenip Dayanırız Biz”

Gerçekten “Allah ile Aldatmanın” Amerikan versiyonu ile karşı karşıyayız.

Doğrusunu söylemek gerekirse ülkemiz ekonomisinin en önemli sorunlarından biri çoklu para sistemine sahip olmamızdır.

Piyasada dolar ile işlem yapılması, doların dolaşması emisyonumuzun TL. egemenliğinin önündeki en büyük engeldir.

Öyle ki dış ticaretle hiç ilgisi olmayan, hayatında yurt dışına çıkmamış toplumun büyük kesimi, tasarruflarını ve birikimlerini döviz ile yapmaya, kardeş kardeşe dolar ile borç vermeye başladı. Elbette ki 32. Sayılı Kambiyo kararları ve bankaların TL. alıp olmayan dövizi satma yetkileri bizi bu duruma getirdi.

2024’ÜN KAYBEDENLERİ

Bazı ekonomistler dövize talebin en büyük sebebinin “Türk Lirasının Tasarruf Kabiliyetini Yitirmesi” ne bağlasa da, yasaların buna çanak tuttuğu da her zaman göz ardı edildi.

Şunu itiraf etmek gerekir ki tüm dünya piyasaları dolar ile işlem yapmakta. Altının onsu, petrolün varili, ihracat, ithalat rakamlarının tamamı dolar ile değer bulmaktadır. Ülkemizde de global ekonominin gereği elbette ki dolar ve diğer dövizler olmalıdır.
Ama artık Ayşe teyze, Mehmet amca dövize değil Türk Lirasına yönelmelidir.

Artık ülkemiz için “Dedolarizasyon” kaçınılmaz görülmektedir.

Yani ekonomiyi dolardan arındırma… Yani mali temizlik.