Biz mi bazı şeylere çok anlam yüklüyoruz yoksa olması gereken bu mu?

Erzurum ‘kadim şehir’ diye başlanan her cümle sonunda ‘yoklukla’, ‘bu kentten bir şey olmaz’ ile bitiyor…

Koca bir kentin hala kalkınma başlığı, kısa, orta ve uzun vadede planı ne beli değil!

Kurtuluş hayvancılıkta mı, turizmde mi, sağlık turizminde mi, kış sporlarında mı, yoksa sanayide mi?

Bilmiyoruz…

Her bir başlık ağır aksak ilerliyor, hatta geri gidiyor!

***

Yıllardır kış turizminde istenen ve hedeflenen yerde değiliz. Turizmciler, otelleri yılbaşı ve yarıyıl tatilinde doldurunca sezonu karlı sayıyor…

2025 EİT Turizm Başkenti seçildik.

Koca bir sezon geçti, Palandöken Kayak Merkezi, ülke gündemine hangi organizasyonla geldi?

İki çığ haberi hariç hamsi festivalleri kadar ana haber bültenlerine konu olamadık! Bazı otellerin kendi imkanları ile yaptıkları organizasyonlar daha etkili oldu.

Oysa bir tane donmuş Çıldır Gölü, Kasım’dan beri ülke gündeminde ve turist akına uğruyor.

Neyse ki ‘bir skandal olmadan sezonu kapatıyoruz’ fikri bize yetiyor!

***

Hayvancılık ve tarımda konuşacak mecalimiz yok, bakanlığın verileri başka çiftçinin ki çok daha başka!

Ürünlerimiz tarlada kalıyor!

Gidin bakın Pasinler Ovasına, Toprak Mahsülleri Ofisi’nin çiftçiden aldığı ürün arazide depolanmış bekliyor!

Pasinler patatesini konuşmaya gerek yok; her yıl binbir zorlukla adeta yalvararak çiftçi ürünü satmaya çalışıyor. Aracılar Erzurum’dan istediği rakama ürün alıyor!

Deposu olmayan çiftçinin ürününü çürümeden önce satmaktan başka çaresi yok. Bırakın şehirleri ilçelerde bile sayısız lisanslı depolar var ama maalesef bizde yok!

Sütümüz var ama toplayamıyoruz, organize olamıyoruz!

***

Sağlık turizminde zorlamayla bir şeyler yapılıyor. Elimizde bir Atatürk Üniversitesi Hastanesi bir de Erzurum Şehir Hastanesi var. Ama komşu ülkelere ulaşım ağımız kara yolu ile sınırlı olduğu için, sağlık turizmi slogan olmaktan öteye gidemiyor!

ERZURUM’DA KÖPEK DEHŞETİ!

***

Sözde sanayi atağımız var!

Erzurum 2. Organizeyi devreye soktuk, iki komşu görmeden çöktü! Devletin  milyonlarca lirası, kayan toprakla beraber heba oldu. Kimse sorumluluğu üzerine almadığı gibi ne hesap soran oldu ne de bedel ödeyen. Projede başarısız olanlar şimdi Aziziye bölgesinde yenisini yapıyor. Kime neye göre tahsis yapıyorlar, bilinmiyor!

***

Ulaşım zaten sancılıydı, bir türlü rayına oturtulamadı. Uçak fiyatları aldı başını gitti. Bir hızlı tren projesi vardı oda sırra kadem bastı. Bırakın yüksek hızlısını hızlısına bile hasret kaldık!

Lojistik köy kurduk. Tek bir firma faaliyet gösterince oda tabelada kaldı!

Liman kenti oluyoruz diye sevindik. Bizi limana ulaştıracak tünelleri bitiremedik, akıbetleri hala belli değil!

Neye el atsak elimizde kalıyor…

***

Kış sporlarında yapılan yatırımlar doğru planlanamadığı için gereği gibi kullanılamıyor!

İki kez çöken Türkiye’nin tek atlama kulesine sahibiz. Yıllardır tek bir atlayış yapılmadan görüntüden öteye geçemedi. Pistlerin yeniden inşası için şimdilerde ihaleye çıkacak. Tıpkı 2. Organizede olduğu gibi burada da bir tane kusurlu kimse yok! Para yedikçe yiyor…

Peki bunların faturasını kime keseceğiz?

Nasıl ayağa kalkacağız?

Bu durumu sadece siyasete yüklemek ne kadar gerçekçi olur? Siyaset mekanizmasını çalıştıracak şehrin dinamikleri değil midir?

Kent her konuda olduğu gibi, şehir planlamasında da birlik olamıyor. Siyaset, STK, iş dünyası ve tabi ki basın…

Şehrin dinamikleri kendi çalıp kendi söylüyor!

Durum böyle olunca ortaya herkesin bir an önce kaçıp kurtulmak istediği bir kent çıkıyor ortaya…

Giden Erzurum’un kimliği ile çaka satıyor, kalan şehrin çöküşünü izliyor!

Kentin bu halde olmasından hepimiz sorumluyuz, ‘küçük olsun benim olsun’ diye diye küçücük kaldık!